In april 1996 deed zich de situatie voor dat ik als begeleidend pianist van een kinderkoor verhinderd was en er een vervanger gezocht moest worden. Hoewel er een pianist gevonden was die zeer vaardig was, kon hij alleen spelen van uitgeschreven pianopartijen, en niet van melodie + akkoorden. Daarom heb ik de liedjes voor die viering allemaal van een passende en adequate uitgeschreven pianopartij voorzien.
Maar één (kinder-)liedje sprak mij in het bijzonder aan en daarbij heb ik me "laten gaan" in het schrijven van een uitgebreid voor- en naspel door de piano, een pianopartij die ik op dat moment zelf niet goed spelen kon.

Het ging daarbij om het liedje "Liefde is blij zijn" (oorspronkelijk van Wim ter Burg), met deze tekst:

Het resulaat is dit arrangement voor piano en (eenstemmige) zang.