Het Allegretto opus 11 No.1 is opgedragen aan Machteld, met wie ik destijds incidenteel musiceerde. In de opzet om middels deze compositie indruk op haar te maken ben ik niet geslaagd, maar wat resteert is een mijns inziens een zeer geslaagde compositie.

Al direct in de eerste regel is de begeleiding in de linkerhand gebaseerd op akkoorden met een toegevoegde secunde, een bij mij geliefde samenklank. Dit 2-akkoord dient overigens niet verward te worden met een none-akkoord (wat een toegevoegde septiem impliceert en een dominante werking heeft). Vandaar de wat ongebruikelijk genoteerde gitaarsymbolen "C2", "Am2", enz. in tegenstelling tot "C9", "Am9", wat veel gangbaarder is.

Na de expositie van het hoofdthema in C-groot en de herhaling in octaven moduleert het stuk schier ongemerkt naar A-groot om daar geleidelijk naar een climax toe te werken. Wat volgt is een teder tussenstuk, waarna er een grootse reprise van het hoofdthema plaatsvindt, afgesloten door een krachtig slot.

Pas nadat dit stuk helemaal gereed was heb ik (enige maanden later) een arrangement gemaakt voor fluit en piano (Op.11 No.2), waarbij er wat thematisch materiaal is toegevoegd. Dit betreft een eenvoudige tegenstem in de piano.

Op 18 december 2020 heeft de Amerikaanse WEB-site flutetunes.com dit Allegretto als "Tune of the Day"gepubliceerd. Zie https://www.flutetunes.com/tunes.php?id=4415.