Zoals ik ook heb uitgelegd bij het arrangement op de "Thee" melodie, ben ik al heel lang (al sinds ik pas net piano speelde) gefascineerd door de bekende canon van Pachelbel en het absolute akkoordenschema wat daar gehanteerd wordt:

Dit is een ijzersterk akkoordenschema in majeur wat in heel veel andere muziekstukken ook terug te vinden is. Het is de basis voor een muziekstuk wat een inderdaad een canon is, maar wat niet direct als zodanig te herkennen is. Dit waarschijnlijk omdat het niet snel herhaalt, zoals veel bekende kleine canons ("Vader Jacob, ..."). Ik vroeg me af of er ook een dergelijke canon te maken is op basis van een akkoordenschema in mineur, en vond dat extra interessant omdat er in mineur een alternatief is voor het gewone I - IV - V7 - I schema, namelijk een slot met IV - VI - VII - I. In majeur daarbij gaat dat niet, maar in (natuurlijk) mineur wel. Deze mogelijkheid heb ik al eerder benut, namelijk o.a. in de Miniature mélancolique", opus 30.

Voor mijn eigen canon heb ik gekozen voor dit akkoordenschema:

Op basis van dit akkoordenschema heb ik een "Canon in Em" geschreven die qua opzet helemaal overeenkomt met die van Pachelbel. Ook hier een basso ostinato die dit bas-patroon door het hele stuk herhaalt. Ook hier zit na acht maten voorspel in het continuo de eerste stem in met een langzaam dalende toonreeks in kwarten. Na een aantal maten met louter kwartenbeweging komt er ook een achtstenbeweging op gang, uiteraard eerst in de eerste stem en daarna in de andere stemmen. De drie stemmen volgen elkaar dan op twee maten afstand tot het einde van het stuk. De canon wordt steeds beweeglijker naar het midden van het stuk toe naarmate de nootwaarden korter worden; daarna keert het stuk geleidelijk terug naar een minder complexe structuur naarmate de nootwaarden weer langer worden. Uiteindelijk wordt er Picardisch afgesloten.

Op 21 maart 2021 heeft de Amerikaanse WEB-site flutetunes.com de "Canon in E minor" als "Tune of the Day" gepubliceerd. Zie https://www.flutetunes.com/tunes.php?id=4505