op.30 nr.1 Danse des Elfes

Deze "Elfendans" is opgedragen aan Mia. Zij vertolkte met veel inzet de Songerie uit opus 26, wat mij de uitspraak ontlokte "Ik wil voor jou ook wel eens wat schrijven". En belofte maakt schuld.

Navraag bij haar pianodocente leerde dat een van haar favoriete stukken van Albeniz is. Vooral de rol die de articulatie daarin speelt spreekt aan. Van daaruit ben ik aan de slag gegaan met het thema van de afspringende sextensprong. De articulatie hiervan is essentieel.
Na twee regels sextensprongen komt er een veel breder thema aan het woord, in twee verschillende harmoniseringen. Het dansende thema komt daarna even terug om over te gaan in snelle ladderfiguren (sorry, Mia) die daarna een ander thema aan het woord laten. Dit nieuwe thema kent vervolgens verscheidene verschijningsvormen en de melodie komt ook eens in de bas.
Uiteindelijk keren de dansende sexten weer terug, aanvankelijk in een lagere ligging en daarna in een voller, meer maestoso-achtige afsluiting.

op.30 nr.2 Miniature mélancolique

De belofte om iets voor Mia te schrijven was dan wel formeel ingelost, maar de viruose ladderfiguren in de "Danse des Elfes" stond een werkelijk muzikale beleving voor haar in de weg. Vandaar het idee om een tweede stuk te schrijven, dit maal met als doel om "achter de piano te kunnen zwijmelen". Het resultaat is de "Miniature mélancolique", een melancholisch minatuur van slechts 12 maten (het kortste ooit geschreven).
Na een lieftallige "dolce" opening duikt de melodie het sonore discant register in, om van daaruit weer op te bloeien tot een uitdrukkingsvolle zinssnede die vervolgens weer vredig tot rust komt.

op.30 nr.3 Méditation mélancolique

Ruim 15 jaar later blijkt de "Miniature mélancolique" wel een miniatuur van zowel eenvoud als schoonheid te zijn, maar is de korte duur ervan een beperking om het voor contemplatieve doeleinden te gebruiken. Daartoe ontstond het idee om de miniature dan te herhalen, iets wat met een kleine uitbreiding gefaciliteerd is en heeft geleid tot de "Méditation mélancolique", iets groter dan de "Miniature"...

op.30 nr.4 Moment mélancolique

Als logische volgende stap heb ik me gerealiseerd dat de lyrische melodielijn zich prima leent om door een cello te worden vertolkt. Vandaar dat ik ook nog een extra versie voor cello en piano heb gemaakt, nu getiteld "Moment mélancolique". Deze versie is niet alleen een transcriptie voor cello en piano, ik heb er ook een contrasterend middendeel aan toegevoegd dat de piano solo versies niet kennen. Verder zijn de verschillen tussen de hoekdelen expositie en reprise subtiel aangescherpt. Van deze laatste versie heb ik met behulp van StaffPad een weergave gemaakt (met Tina Guo cello).

op.30 nr.5 Méditation symphonique

Als vervolg op de inzet van een solo cello kan de "Méditation mélancolique" ook herschreven worden voor strijkorkest. Aldus geschiedde, en het resultaat is de "Méditation symphonique", genummerd op.30 nr.5. Door middel van StaffPad en de Berlin string libraries kunnen we hier een weergave van horen.