Muziek van Paul Merkus |
|
|||
|
De fluitsonate opus 9 is het grootste werk uit de vroege periode (1983 - 1986) en heeft als volledige titel "Sonata per flauto e pianoforte", hetgeen de bezetting duidelijk omschrijft. In dit driedelige werk heb ik gepoogd me de klassieke sonate vorm eigen te maken middels de vertrouwde opbouw "snel-langzaam-snel". In de expositie van het eerste deel "Andante grazioso" vallen direct de zo kenmerkende groot-septiem akkoorden op die veelvuldig terugkeren. In de doorwerking wordt er weelderig gemoduleerd om uiteindelijk in de reprise het openingsthema weer terug te laten komen. Het tweede deel van deze sonate wordt gekarakteriseerd door een Largo tempo en overgebonden voorhoudingen in de fluit. De pianopartij speelt naar een climax toe door zowel een toenemende activiteit als een toenemende dynamiek. Na de ontknoping wordt er teruggegrepen op relatief eenvoudig thematisch materiaal in een middendeel wat uitmondt in een reprise van de sfeervolle climax. Deze keer is de ontknoping van de climax echter een andere, waardoor het middendeel eindigt in haar eigen toonsoort e-klein. Het derde deel "Allegro vivace" is een uitgelaten dans die deze sonate kompleet maakt. De speelse fluitmelodie wordt veelal ritmisch begeleid door de piano die naar het einde toe steeds meer beantwoordingen van de fluitpartij bevat. Zo spelen beide instrumenten toe naar een feestelijk hoogtepunt dat afgesloten wordt door een opmerkelijke slotcadens die verwijst naar de afsluiting van het eerste deel van deze fluitsonate. Op 30 juni, 8 juli en 16 juli 2019 heeft de Amerikaanse WEB-site flutetunes.com
alle drie de delen van deze sonata achtereenvolgens als "Tune of the Day"gepubliceerd.
Zie https://www.flutetunes.com/tunes.php?id=3869,
https://www.flutetunes.com/tunes.php?id=3876 en
https://www.flutetunes.com/tunes.php?id=3884. |