Opus 41, is een lied geschreven ter gelegenheid van de bruiloft van een oud-collega. Haar naam "Alison" vormde al enige jaren eerder het startpunt voor een melodie in een 'dansante' 6/8 maat, mijmerend "Alison, Alison, Alison".

De uitnodiging voor de bruiloft ging vergezeld met een verzoek om een pagina aan te leveren voor een samen te stellen boek, en ik besloot dat muzikaal in te vullen. De aloude melodie werd eindelijk eens opgeschreven en er ontstond een heuse tekst in Alison's moedertaal, getiteld "Ode to Alison".
De muziek werd ook uitgebreid met een tweede pagina, het couplet waarin nadere details van de voorbije zakenreizen het voetlicht passeren, uitmondend in een tweede tekst op hetzelfde refrein.

Om de muziek ook zonder zang op een wat minder specifieke wijze te kunnen uitvoeren is er ook een versie voor piano solo verschenen.