Spheren
Muziek van
Paul Merkus
Flucht der Sehnsucht
Der Adler fliegt alleine,
ich möcht’ dich wiedersehen.
Mein Herz, verzerrt von Steinen,
die Sonn’ ist auch schon hin.
De adelaar vliegt alleen,
Ik wil je weer ontmoeten.
Mijn hart is misvormd door een stenen last,
en de zon is ook al verdwenen.
Der Winter grinst auf Schwellen,
ich sehn’ mich so nach dir.
Die Wärme deiner Quellen,
die spür’ ich nimmermehr.
De winter ligt op de loer,
ik verlang hevig naar jou.
De warmte van je lichaam
voel ik niet meer.
Refrein:
Ach mein Lieb, du Liebste meiner,
so wie ich, liebt dich doch keiner!
Wie oft um dich, ich bitterlich weine.
Der Adler fliegt, alleine.

O mijn lief, mijn allerliefste lief,
er is niemand die zoveel van je houdt als ik.
Ik huil zo dikwijls bittere tranen om jou;
De adelaar vliegt, alleen.
Im Leben eines Adlers,
da lockt die Freiheit stets.
Die Liebe mancher Frauen,
rasch wie vom Wind verweht.
In het leven van een adelaar
lokt de vrijheid altijd.
De liefde van vele vrouwen
waait mee met de wind.
Drei Kinder mir geboren,
in Kürze Sprößling vier.
Sie wiegen in den Armen
das fehlt mir ja so sehr.
Drie kinderen kreeg ik al
en binnenkort komt spruit nummer vier.
Mijn kinderen te mogen wiegen,
dat mis ik zo ontzettend.
Refrein:
Ach mein Lieb, du Liebste meiner,
so wie ich, liebt dich doch keiner!
Wie oft um dich, ich bitterlich weine.
Der Adler fliegt, alleine.

O mijn lief, mijn allerliefste lief,
er is niemand die zoveel van je houdt als ik.
Ik huil zo dikwijls bittere tranen om jou;
De adelaar vliegt, alleen.
Du kennst mein größten Fehler,
die Flucht von hier nach dort.
So bald gelandet, trieb
Unruh’ mich wieder fort.
Jij kent mijn grootste tekortkoming,
mijn vluchten van hot naar her.
En zodra ik dan geland ben,
drijft de onrust me weer verder.
Noch einmal möcht’ ich lieben,
ihr treu sein immerhin.
Die Frau die es verstehen kann,
daß ich ein Adler bin.
Nog éénmaal wil ik liefhebben
en voor altijd trouw zijn
aan de vrouw die begrijpen kan
dat ik een adelaar ben.
Refrein:
Ach mein Lieb, du Liebste meiner,
so wie ich, liebt dich doch keiner!
Wie oft um dich, ich bitterlich weine.
Der Adler fliegt, wieder alleine.
Ach mein Lieb, du Liebste meiner,
mein Schmerz um dich, den kennt ja keiner.
So komm ich ja nie mit mir ins Reine.
Der Adler fliegt, noch immer alleine.
Der Adler fliegt, wohl immer alleine.

O mijn lief, mijn allerliefste lief,
er is niemand die zoveel van je houdt als ik.
Ik huil zo dikwijls bittere tranen om jou;
De adelaar vliegt, wederom alleen.
O mijn lief, mijn allerliefste lief,
Mijn verdriet om jou, dat kent toch niemand.
Zo kom ik toch nooit met mezelf in het reine.
De adelaar vliegt nog altijd alleen.
‘n Adelaar vliegt uiteindelijk altijd alleen.

Toos van Raaij