Deze eerste compositie uit 2010 is ook de (tot nu toe) enige compositie voor orgel. Omdat ik nogal eens orgel speelde in de zondagochtendmis ontstond de behoefte daar ook eens voor te schrijven en dan een stuk te maken wat bruikbaar is om na afloop te spelen "met alle registers open".

Het verschil tussen het schrijven van stukken voor piano en voor zit hem natuurlijk in het voetenwerk. Een piano heeft een demper pedaal (het rechterpedaal) waarmee de pianist klanken mee kan laten doorklinken, en een orgel niet. Een orgel heeft daarentegen wel weer diverse pedalen die samen een soort extra klavier vormen, maar ik ben er als als pianist niet bedreven in die te gebruiken. Ik speel daarom altijd orgelstukjes die alleen gebruik maken van de manualen, net als dit stuk. Deze "Voluntary for Organ" is natuurlijk ook op piano te bespelen, maar daar is het niet in eerste instantie voor bedoeld.

Deze "Voluntary for Organ" begint in een middenligging met een stuwende baslijn, waarna er een wat hogere beantwoording volgt, met ook gebruik van staccato. Daarna een tutti passage met 'ronkende' decimen in de (grote) linkerhand. Vervolgens een luchtig intermezzo in een nog wat hogere, zeer dunne ligging waarna er een opbouw begint vanuit een lage ligging, langzaam maar zeker ophoog stuwend naar een hoogtepunt, waarna de melodie in een achtstenbeweging uiteenvalt. Tenslotte nog een epiloog waarin wat thematisch materiaal kort terugkomt.

Ruim tien jaar later heb ik van de "Voluntary for Organ" een arrangement voor blazersensemble gemaakt, de "Voluntary for Woodwinds", opus 52 no.2. Dankzij StaffPad was het mogelijk om hier een weergave van te maken (gebuikmakend van Berlin Windwoods). Bezetting: fluit, clarinet (2x), hobo, althobo, fagot (2x) en contrafagot.