Dit Divertissement is redelijk toevallig ontstaan in de vroege zomer van 2015. Aanvankelijk had ik het idee om opnieuw een stuk voor cello en piano te schrijven voor onze Bart en wel een soort "Elégie". De eerste paar maten gaan ook die kant op, maar toen ik verder ging met maat 9 kreeg het stuk een pianistisch karakter en werd het opnieuw een compositie voor piano solo.
Nadat er meer materiaal ontstaan was en het verstrooiende karakter van het stuk gestalte kreeg was ik blij met de naamkeuze "Divertissement".

Zoals gezegd begint met stuk met een wat gedragen, zangerig thema van 8 maten in het piano, want beantwoord wordt door een uitbundiger forte thema. Na zowel de voorzin als nazin daarvan is er een verstild tussenstuk met langere akkoorden, gevolgd door een soort reprise en een afsluiting met een bedrieglijk slot. Daarna begint het stuk als het ware opnieuw in een variant van het openingsthema, dit maal gevolgd door een ander tussenstuk (met ook hier veel grote septiemen, maar nu anders gebruikt). Daarna volgt een uitgebreidere doorwerking van de oorspronkelijke beantwoording, met na het feitelijke slot nog een kort naspel.