Dit opus 49 is geschreven op 31 januari 2007, de laatste dag van een tussenperiode in mijn werkzaam leven. Een van de doelen van die periode was het volledig tot rust komen, iets waar dit stuk een rol in speelt.

De titel "Balance" kan (net als bij de "Reflection" op. 46) zowel Engels als Frans zijn, maar betekent dan steeds een weegschaal die maar het best in evenwicht kan zijn. Het thema is dan ook "rust", het liefst innerlijke rust.

Deze korte compositie voor piano solo begint met een spannende rust in de eerste vier maten die dan ook voorzien zijn van de aanduiding "Tranquillo". Daarna begint een zeer uitdrukkingsvolle vertelling die overgaat in een welluidende doorwerking die geleidelijk aan naar een hoogtepunt toewerkt.
Hierna volgt een markant tussenstuk door het gebruik van staccato achtsten, waarna er een opbouw volgt naar krachtige uithaal in het fortissimo, gevolgd door een lieflijke nabeschouwing. Hierna keert de oorspronkelijke spannende rust weer terug in de reprise van het tranquillo, nu echter uitgebreider en lager en doorgaand tot de volmaakte rust is bereikt in het slotakoord in lage ligging.