Aan het einde van 2017 is dit stuk voor piano solo ontstaan. In een poging wat voor fluit en piano te schrijven is eerst deze piano-versie ontstaan (en pas later de fluit versie). Het is een korte sfeertekening in de gebruikelijke stijl. Omdat het kan doen denken aan een schip dat wegvaart met een geliefde aan boord, is gekozen voor de titel "Adieu".
Na de expositie van het hoofdthema in het lage register volgt een ietwat speelser tussenstukje wat uitmondt in een verstilt moment, waarna er wordt toegewerkt naar de reprise van het openingsthema in het hogere register.

Uiteraard leende de melodie zich ervoor om dit stuk ook uit te brengen in een versie voor fluit en piano, vandaar dat begin 2018 opus 71 nummer 2 is ontstaan. Net als bij de Considérations" is dit niet zo maar een wijziging van instrumentatie (waarin bestaande noten over verschillende instrumenten verdeeld worden), deze versie heeft ook een toegevoegd voorspel en een ander, uitbundiger einde wat beter past bij deze bezetting met fluit. Ook is het tempo iets opgevoerd, van "Moderato" (120 bpm) naar "Allegro moderato" (130 bpm).

Op 18 november 2018 heeft de Amerikaanse WEB-site flutetunes.com de fluitversie van het Adieu als "Tune of the Day" gepubliceerd. Zie https://www.flutetunes.com/tunes.php?id=3642

Om het ook met cello te kunnen spelen is er ook een versie voor cello en piano beschikbaar. In deze versie zijn wat octaveringen verwerkt om het speelbaar te maken voor cello.